Z recenzji dr hab. Beaty Glinki, prof. UW: Do rąk czytelnika trafia pozycja wyjątkowa. Książka Szef polski pod redakcją prof. Moniki Kostery łączy w sobie interesującą treść z łatwą w odbiorze formą. Największym walorem poznawczym i dydaktycznym książki jest to, że jej Autorzy przedstawiają Czytelnikom studia przypadków z polskiej praktyki organizacyjnej, co wypełnia wciąż istniejąca na naszym rynku wydawniczym lukę. Wszystkie studia przypadków oparto na badaniach własnych autorów (prowadzonych z wykorzystaniem metod etnograficznych), przedstawiają więc realne problemy bardzo różnych organizacji: korporacji, organizacji pozarządowych, policji, organizacji samorządowych.

Spis treści : 1. Organizacje pozarządowe w gospodarce rynkowej (Pojęcie organizacji pozarządowych, Miejsce i rola organizacji pozarządowych w gospodarce i społeczeństwie ) ; Rozwój i funkcjonowanie organizacji pozarządowych w Polsce (Rozwój sektora organizacji pozarządowych w ustroju gospodarki rynkowej w Polsce, Charakterystyka polskiego sektora non profit, Bariery rozwoju sektora pozarządowego w Polsce) ; Rozdział 3. Typy rozwoju organizacji pozarządowych w Polsce (Pojęcie i koncepcje rozwoju organizacji pozarządowych, Profile rozwojowe organizacji pozarządowych, Organizacje ekspansywne, Organizacje trwałe, Organizacje amatorskie) ; 4. Studia przypadków i zadania ľ Zadania : Teorie sektora pozarządowego a ich użyteczność w kontekście polskich warunków, Profesjonalizacja i instytucjonalizacja organizacji pozarządowych a oddolna, spontaniczna działalność społeczna - rozwój społeczeństwa obywatelskiego i sektora non profit, Forma współpracy i zatrudnienia w organizacji a trudności zarządzania zasobami ludzkimi, Finansowanie działalności organizacji - umiejętność ubiegania się o środki, Wizerunek trzeciego sektora, Studia przypadków - Stowarzyszenie na rozstaju dróg, Kto tu rządzi? - między "starym" i "nowym" w organizacji, Skąd brać "świeży narybek"? Starzenie się organizacji ) ; Załącznik: Metodyka badań typów rozwoju organizacji pozarządowych.

"Rozwój organizacji pozarządowych. Teoria i praktyka" to książka, w której przedstawiono analizy dotyczące rozwoju organizacji pozarządowych w Polsce, pokazane z perspektywy rzeczywistości gospodarczej, w jakiej te podmioty funkcjonują. W publikacji opisano rozwój i przemiany trzeciego sektora po 1989 roku oraz typy (profile) rozwoju organizacji wyróżnione na podstawie badań własnych autorki. Zawarto w niej także informacje dotyczące specyfiki organizacji pozarządowych, ich roli i znaczenia rozpatrywanych z punktu widzenia wielu teorii (przede wszystkim ekonomicznych, ale także socjologicznych i politologicznych). Publikacja ma formę podręcznika akademickiego, który został wzbogacony o studia przypadków i zadania pozwalające na praktyczną analizę przedstawionych treści.

Polscy celebryci - opis i analiza zjawiska na podstawie jednej z najbardziej znanych twarzy i masek polskiej popkultury, Kuby Wojewódzkiego. Co i jak nam celebryci komunikują? Jak ta komunikacja przebiega? Jak odbiorcy audycji wpływają na nią poprzez swoje zachowania? Czy celebryci to jeszcze jeden z wytworów masowej konsumpcji dostępny na coraz liczniejszych platformach (telewizja, portale, prasa)? Jeszcze jeden z produktów żądnego kasy kapitalistycznego Lewiatana, czy to indywidualni ludzie, którzy mają coś własnego do zakomunikowania? Czy zrobią wszystko, aby przynieść kasę swoim producentom, czy mają jakiś własny przekaz dla swoich fanów? W akademickim eseju É kolejnej już pracy poświęconej światu polskich celebrytów - Wiesław Godzic analizuje ätwarze i maskiö kilku najbardziej znanych postaci polskiej popkultury z tytułowym Kubą Wojewódzkim na czele. Autor od lat bada celebrytów i celebrytyzm É wprowadzał te pojęcia do badań medioznawczych w Polsce. Stwierdza, że współczesne media są zdominowane przez popkulturę i nic nie może odwrócić tego procesu - popkultura dominuje w mediach elektronicznych, kształtuje ich estetykę i język komunikacji. Jest to zapewne pierwsza publikowana w Polsce praca opisująca tak wnikliwie zjawisko pod nazwą äKuba Wojewódzkiö (maska), zarazem niewolna od psychologiczno-socjologicznej analizy postaci (twarz). Z zachowaniem rygorów rozprawy akademickiej, Godzic pomaga nam poznać i zrozumieć mechanizmy popkultury, pokazuje napięcia między tym, co sztuczne i tym, co autentyczne. W tych rozważaniach autor pozwala nam dostrzec w Kubie Wojewódzkim więcej niż tylko maskę performera, zadaje ciekawe pytania É to Kuba jest gościem tej książki, a autor swoistym performerem äprzepytującymö swojego bohatera. Stawia m.in. pytanie o kres äKubyö É kto i jaki typ programu może zastąpić jego show. W tym kontekście ciekawie pisze m. in. o ä20 m2 Łukaszaö i äBez maskiö Moniki Jaruzelskiej. Czytelnik znajdzie także autorskie diagnozy i prognozy na temat teraźniejszości i przyszłości mediów elektronicznych w dobie wielkich zmian technologicznych i towarzyszących im zmian sposobów kreowania oferty programowej. W książce pojawia się cała plejada nazwisk z pierwszych stron kolorowych gazet i programów telewizyjnych o największej oglądalności. Czytelnik być może nie ze wszystkim zgodzi się z autorem, ale w żadnym momencie nie będzie znużony lekturą książki.

Beata Izdebska-Zybała opowiada o tym, jak Anna i Jarosław Iwaszkiewiczowie podczas drugiej wojny światowej, z narażeniem własnego życia i życia rodziny, pomagali ukrywać się żydowskim sąsiadom z podwarszawskiego Brwinowa, Milanówka i Podkowy Leśnej, oraz o pomocy udzielanej żydowskim przyjaciołom i znajomym z kręgów artystycznych i naukowych. Iwaszkiewiczowie zostali pośmiertnie (w 1991 roku) uhonorowani przez izraelski Instytut Yad Vashem medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. Sami za życia nie zabiegali o to wyróżnienie. Robili to, co uważali za powinność i co było imperatywem etycznym, co wynikało z poczucia przyzwoitości i powinności wobec drugiego człowieka. O pomocy udzielanej Żydom podczas okupacji hitlerowskiej piszą biografowie pisarza. Wątki te pojawiają się również w licznych korespondencjach iwaszkiewiczowskich – niemniej, są to teksty rozproszone i dalece niepełne. Obecnie odeszli już i pomagający, i ci, którym udzielano pomocy. Stąd Beata Izdebska-Zybała uznała, że należy podjąć wysiłek zebrania świadectw i relacji na ten temat i przedstawić je w jednym opracowaniu. W książce znajduje się również aneks, w którym autorka zebrała przedstawia fragmenty dzienników Anny i Jarosława oraz wspomnienia ich córki, Marii, poświęcone wydarzeniom związanym z ratowaniem Żydów. Autorka dokonała także wyboru zdjęć, które pokazują osoby ratowane przez Iwaszkiewiczów i związane z tymi działaniami dokumenty. Beata Izdebska-Zybała pokazuje także miejsce Zagłady w poezji i prozie Jarosława Iwaszkiewicza, pisze o uwrażliwieniu pisarza na powojenne przejawy antysemityzmu w społeczeństwie polskim i w polityce władz PRL (marzec 1968). Jak pisze autorka, „pisarz głęboko ubolewał nad spodziewanymi moralnymi skutkami okupacji i niemieckiego bestialstwa wobec Żydów. Jego zdaniem najgłębszą raną [zadaną przez Niemców] było pogrzebanie ludzkiej wspólnoty i poczucia człowieczeństwa (…), głębokie upodlenie samej natury człowieka”. Postawa Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów oraz wszystkich, którzy im pomagali w ratowaniu Żydów, jest ważnym obecnie przesłaniem dla wszystkich młodych ludzi. Może być wzorem i zachętą udzielania pomocy każdemu prześladowanemu i poszukującemu schronienia – aby nie „pogrzebać ludzkiej wspólnoty i poczucia człowieczeństwa”.

Zapisywane z doskoku, wspomnienia prof. Hanny Popowskiej-Taborskiej, to literackie połączenie autobiografii, portretu pokolenia i refleksji historycznej. Autorka zapoznaje nas z historią własnej rodziny, sięgając wydarzeń z XIX wieku. Doskonała pamięć autorki pozwala pokazać życie domu i szkoły w ostatnich latach przed wybuchem drugiej wojny światowej, dramatyczny czas wojny, trudny czas powojenny i zmienne koleje losu w różnych okresach PRL-u. Wątki rodzinne i zawodowe - w środowisku akademickim Hanna Popowska-Taborska stała się znana i ceniona jako autorka i współautorka wielu dzieł poświęconych leksyce kaszubskiej, m.in. wielotomowego Atlasu językowego kaszubszczyzny i Słownika etymologicznego kaszubszczyzny – przeplatają się z kulturalnymi i społecznymi wydarzeniami, które naznaczyły XX wieczną i XXI wieczną historię Polski. Ostatnie odnotowane w pamiętniku wydarzenia to przyznanie literackiej Nagrody Nobla Oldze Tokarczuk w 2019 roku. Autorka jest bardzo świadoma splatania własnego życia z Historią. Jej troski obywatelskie oraz refleksje dotyczące zaangażowania inteligencji w działania na rzecz dobra wspólnego w nurcie wolnościowym, liberalno-lewicowym czynią tę książką szczególnie ważną lekturą obecnie, gdy stajemy przed wyborem na rzecz społeczeństwa otwartego i jego wartości, czy zamknięcia się w fobiach i kompleksach, izolujących nas od podstawowych wartości kultury europejskiej. Ponadto, język piękny a zarazem prosty i komunikatywny, porwie każdego, także najbardziej wymagającego czytelnika. Warstwę tekstową pamiętnika uzupełnia 50 fotografii z archiwum autorki.

W swoim debiutanckim utworze prozatorskim, zbiorze opowiadań „Nieśmiertelnik 03 1043”, Faruk Šehić nieustająco poszukuje odpowiedzi na to pytanie, eksperymentując z językiem, formą i sposobami prowadzenia narracji. Tworzy przejmującą kronikę wojny na Bałkanach, ale również uniwersalną opowieść o okrutnej i pozbawionej sensu rzeczywistości. Bośniacki pisarz rozlicza się z doświadczeniem zdobytym na pierwszej linii frontu, gdzie dotychczasowe ideały zostały utopione w błocie wymieszanym z krwią jego rówieśników. Šehić jest nie tylko żołnierzem, ale też poetą: groteskowa i absurdalna frontowa codzienność opisana jest językiem pełnym alegorii, porównań, metafor. Towarzyszą mu w tej podróży inni wielcy twórcy, między innymi dwudziestowieczni polscy poeci. Ich losy są zaskakująco zbieżne z tymi, które pół wieku później stały się udziałem Bośniaków. Porażające naturalizmem makabryczne obrazy kontrastują tu z niedającym się zatrzeć pięknem okaleczonego świata. Wisielczy humor potęguje atmosferę strachu, a obrazy przedwojennej idylli jeszcze dobitniej podkreślają koszmar wojennego, ale także powojennego życia – kto raz trafił w sidła tej piekielnej maszynerii, nie wyswobodzi się z niej tak łatwo. „Nieśmiertelnik 03 1043” to „Na Zachodzie bez zmian“ kolejnego straconego pokolenia.